De schoonheid van (soms) niet opvallen.

Een paar dagen geleden riep mijn vriendin me toen ze in de tuin aan het werk was. Ze vroeg me om naar een tak van een struik te kijken. Ik deed mijn best maar zag (op het eerste gezicht) niets bijzonders.

Ik moest dieper kijken en toen, opeens, zag ik de schoonheid van een motvlinder die op die tak dus totaal niet opviel. De foto geeft je het beeld.

In de cultuur waarin ik nu leef en woon is niet opvallen de standaard. Het is de groep, het gezin, het team waarin de waarde zit. En eerlijk is eerlijk, het heeft wel iets.
Aan de andere kant, vanuit de Westerse cultuur, wordt aandacht gegeven aan de uniekheid van de individu. Iets waarin ik ook zelf nog steeds geloof.

Het is prachtig om niet op te vallen. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Mij lukt het niet en ik heb dat ook overgebracht op mijn kids.

Je hebt met de unieke set aan talenten een missie in je leven te vervullen. Een van mijn slogans. En daarom moet je geen talenten die je in anderen ziet proberen na te streven maar juist jouw eigen talenten leven en daarmee een bijdrage leveren in een groep om, samen en individueel, het beste resultaat te bereiken.

En soms is ‘schuilen’ een goede optie op een moment dat je jouw talenten niet kwijt kunt. Geen probleem want de tijd op je levenspad dat je ze weer nodig hebt komt.
En die camouflage, die tijdelijke overlevingsstrategie in situaties waarin je soms niet of minder gewenst bent, is prachtig in de natuur (en ook op deze foto) te ontdekken.

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

email: captijninsight@gmail.com  

Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com