Ondanks tegenslag de klemtoon op LEVEN. Genieten van dag tot dag.

“Letterlijk en figuurlijk: we laten ons niet kisten. We genieten van dag tot dag, gaan er op uit, concerten, cabaret, film, volgende week een weekje vakantie in Duitsland. Mijn eigen ontspanning / hobby komt ook voldoende aan bod, dus als we het nog een tijdje zo volhouden hebben we het naar omstandigheden goed. Anderen vinden wellicht dat we in zak en as moeten zitten, maar dat gaan we NIET doen!”

Een stukje tekst uit een mailtje van een voormalig collega en nog steeds goede kennis/vriend die ik een paar weken geleden ontving.

Slenterend met mijn hond, Kadhow, door het op dit moment wel erg vochtige bos dacht ik er over na hoe dankbaar ik wel niet mag zijn. Ik ben gezond, althans zo voelt het en ik ga daar tot op de dag van vandaag dan ook maar even van uit. Alles in mijn lijf ‘werkt’ naar behoren. Ik kan de vochtigheid van dat bos, de energie, de temperatuur, voelen. Ik kan die fantastische tropische vogels, kikkers en andere dag en nacht dieren horen en ik kan de richting aanwijzen waar al die verschillende geluiden vandaan komen. Ik kan de frisse lucht en de geur van ontluikende bloemen ruiken. Dat wat we in de volksmond ‘groen’ noemen is hier een groot pallet en de ervaring van meer dan duizend kleuren groen. Wat een variatie! Ik loop fit een heuvel op en ik merk dat mijn hartslag en ademhaling zich daar een beetje op aan passen. Perfect voor iemand van mijn leeftijd. Ik kan me de tijd en het geld van de sportschool besparen door lekker in de natuur bezig te zijn. Ik voel de verbinding, gedachten en liefde van mijn twee kids en van mijn vriendin ook al zijn ze niet in het bos bij me. Mijn benen dragen me zonder problemen en mijn knieën buigen zonder probleem als ik stappen zet. Als ik wil stil staan dan stopt mijn lichaam dus ‘gewoon’. Ik kan mijn denken inmiddels tijdelijk stoppen (hier in dit land geleerd) en me concentreren op dat wat ik wil en genieten van de sensaties die dat oplevert. Wat is het toch een wonder en wat is het mooi.

En als er dan ineens toch eens een keer iets van dat lijf niet werkt, je kunt immers door je rug gaan, dan ligt ineens de focus op die rug en niet meer op al dat andere dat nog steeds fantastisch werkt.Vreemd eigenlijk omdat alles dat je aandacht geeft groeit. 

De ex-collega, of beter gezegd het echtpaar, van de passage hierboven uit hun mailtje aan mij hebben 'recht' om ‘bij de pakken neer te zitten’. Ze hebben te kampen met verschillende hardnekkige vormen van kanker en Alzheimer. Waarop leg je de klemtoon?

Veel van genieten van dag tot dag heeft te maken met waarop jij de klemtoon in je leven legt. Op dat wat je kunt of op de tijdelijke, langdurige of altijd durende ‘handicap’. En ja, ik ben nog steeds gezond en dat maakt gemakkelijk praten.

Dit stel toont aan dat je door een verandering van mindset, de focus op dat wat nog kan, nog steeds bewust optimaal kan genieten van dat wat LEVEN werkelijk belangrijk maakt en inhoud geeft.

Bij de pakken neer, of in zak en as, zitten hoort daar niet bij.

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

captijninsight@gmail.com