Een tijdje geleden werkte ik met een gast uit Shanghai.
Vol trots vertelde hij me over alle doelen die hij in zijn leven al had gehaald
en wat hij allemaal al had bereikt. Hij was eerlijk, hij had ook een paar grote
dompers in zijn leven gekend. Een paar keer al had hij niet de eerste prijs
gehaald in relatie tot zijn werk. Eigenlijk was dat heel oneerlijk en mogelijk
was de jury bevooroordeeld omdat zijn werk, zijn vrienden hadden het allemaal
gezegd en je kon het ook zien, toch stukken beter was.
Succes verhalen, bereikte doelen, drive naar nog meer en
nog beter. Hij was bekend en ook steeds meer beroemd. Iets waarin ik zelf
overigens ook ooit geloofde. Niet zo zeer in dat beroemde maar toch… veel
mensen kenden me en waren mijn ‘vriend’ op de sociale media. Hier hadden ze
overigens nog nooit van me gehoord en hoe zalig is dat. Het maakte me helder
dat het allemaal wel mee viel en valt met dat wat ik (en ieder ander)
daadwerkelijk voor stelt. Niets ‘VIP’s’ aan.
Wat me in het verhaal van mijn gast triggerde was dat hij
nog niet in het bezit was van de volgende trofee of hij was al weer aan de slag
en onderweg naar het bereiken van nóg beter en nóg meer.
Hij leefde letterlijk het Chinese gezegde van: “Er is
altijd meer, er is altijd beter.” Of hij het daadwerkelijk ook begreep is een
andere kant van de medaille en dat inzicht kreeg hij toen hij hier bij ons aan
de slag was met zichzelf.
Het gezegde zegt bijvoorbeeld; Er is altijd een mooiere en
of (nog) lievere vrouw, en altijd een mooiere of (nog) lievere man”. Er is
altijd een hogere plaats te bereiken, een hogere positie, een hogere status,
gewoon meer. En al zou je de hoogste plek bereiken… het is allemaal slechts
tijdelijk. De Olympische spelen tonen het bijvoorbeeld al aan.
Onze hang naar roem, bekendheid, meer, show, heeft veel
te maken met de zelfbevrediging van ons Ego. Er komt geen eind aan.
Is het dan verkeerd om doelen na te streven? Die vraag
mag iedereen zelf beantwoorden en weet dat je ook kunt leven zonder ‘doelen’.
In veel gevallen leef en be-leef je meer. En doelen om te halen kunnen een
drijfveer zijn. Drijfveren allereerst in relatie tot je basis behoeften, daarna
in persoonlijke ontwikkeling en groei en last but not least (en meestal als je
ouder wordt) in relatie tot dat waar je leven eigenlijk écht om draait (we noemen
het ook wel spiritueel).
En hoewel zelfbevrediging van het Ego ook een heel
natuurlijk proces, een drijfveer, is, kun je daarin, aardig uit balans raken.
Er is altijd meer te bereiken, er is altijd meer, er is
altijd mooier, er is altijd liever. Geniet je ook en sta je af en toe eens stil
bij dat wat je allemaal (al lang genoeg) hebt? LEEF je eigenlijk wel echt of
hol je achter een nooit te bereiken eindstreep aan.
Als je een doel voor ogen hebt om een eindstreep te halen
is er niets uitputtender dan dat je steeds maar weer die eindstreep verlegt en
vaak nog vlak voor het behalen van die finish. En je doet dat helemaal zelf.
Als je je doelen achterna holt en steeds maar weer verder weg legt mis je de
ervaring van alle indrukken van je reis. Je focus ligt op het doel en al die
dingen die je onderweg zomaar, gratis en voor niets toe-vallen, merk je niet
eens op.
Ego bevrediging? Heb in de gaten dat het een oneindige put
is waarin je energie weg loopt. En wie je uiteindelijk (nog) kennen (Ik praat
een beetje uit ervaring)?
Misschien is het nog niet zo’n gek idee om eens te
beginnen met leven en aandacht voor jezelf, voor de juiste balans, ook in
levensstijl en daarmee in relatie tot een betere gezondheid.
Er is altijd beter, er is altijd meer, er is altijd mooier. Geniet meer van de reis in plaats van het succes (dat je meestal vergeet te vieren).
Frans Captijn
Er is altijd beter, er is altijd meer, er is altijd mooier. Geniet meer van de reis in plaats van het succes (dat je meestal vergeet te vieren).
Frans Captijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten