Een paar weken geleden mocht ik twee zakenmensen, zowel privé als zakelijk een koppel, uit Dubai begeleiden. Mensen die op en top de ratrace die ze leven noemen kennen.
Na een fantastische fijne en inspirerende korte tijd met elkaar bedankten ze me allerhartelijkst voor de inzichten die ze hadden gekregen door rust, ontspanning en spiegels die ik ze voor mocht houden. Zichtbaar had en heeft het wat opgeleverd, zakelijk, in hun gezin en als koppel. Zowel zij als ik hebben er niet alleen een fijn gevoel aan over gehouden maar zijn zeker gegroeid door te delen. En... ze hebben het helemaal zelf ontdekt.
Het bedanken gaf misschien wel het mooiste inzicht. Toen ze afscheid van me wilde nemen zeiden ze dat ze na de intensieve dagen nu 'de échte wereld' en 'de realiteit' weer in stapte. Van die opmerking werd ik even stil en vragend keek ik ze aan. Dat stilte moment bracht ook hen aan het denken. Ik bedankte hen door te zeggen dat ik dus in hun ogen kennelijk niet in een échte wereld en in de realiteit leefde... Ze schrokken er een beetje van, een vage lach. Een die ik vanuit mijn trainingen die ik volgde voor acteur kende en waarachter een hele ervaringswereld van eigen keuzes schuil ging.
De grootste ontdekking van hun programma was dan eigenlijk ook dat je zelf verantwoordelijk bent en blijft voor je keuzes en daarmee jouw realiteit als wereld om je heen creëert. En dat is bijna altijd nou eens niet gemakkelijker gezegd dan gedaan als je je generale excuses eens echt onder de loep neemt. Je perceptie is je realiteit.
Frans Captijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten